Ik spreek uit eigen ervaring als ik zeg dat hooggevoelige kinderen met een sterke wil regelmatig zorgen voor de nodige uitdaging. En dat is best een understatement.
De uitdaging die we als ouders van een HGSW kind regelmatig ervaren is omgaan met boosheid. En dan is ‘boosheid’ ook zo’n understatement. Brutaal, driftig, slaan, schoppen, dingen kapot maken, enz.
Om in de termen van de Innerlijke Familie te spreken: de Sterke Wil komt voort uit het Innerlijk Jongetje. En het gedrag dat ik hierboven omschrijft de schaduwkanten van het Innerlijk Jongetje. Ik leg ouders altijd uit dat deze schaduwkanten voor mij eigenlijk ‘enkel’ een signaalfunctie hebben. Het kind geeft hiermee een signaal af: “het gaat even niet zo goed met mij”.
(Ik geloof namelijk dat er altijd een reden zit achter het boze gedrag, een oorzaak, want boos zijn is een vervelende emotie, niet alleen voor de omgeving, maar ook voor het kind.)
Omdat er zoveel vuur (Draakje Vurig ) in dit kind zit, lukt het ze niet om hun boosheid op een sociaal wenselijke en (nog belangrijker) effectieve manier te uiten. Want dat is het, de manier waarop het gemiddelde HGSW kind zijn boosheid uit is niet sociaal wenselijk. Andere mensen hebben hier een oordeel over en jij als ouder misschien ook wel.
Ik wel in ieder geval… Want ‘wat moeten de buren wel niet denken’… Tja, dat schiet regelmatig door mijn hoofd. Als buitenstaanders het kabaal hier in huis horen wanneer ons mannetje niet voor elkaar krijgt wat hij in zijn hoofd heeft ‘zullen ze wel denken’. Inmiddels kan ik dat steeds beter los laten. Wij weten wat hier gebeurt, wat hieraan vooraf gaat en het belangrijkste: wij weten dat ons mannetje ook een heel fijn mannetje kan zijn, als dat vuur uitgespuwd is!
En naast ‘niet sociaal wenselijk’ is het gedrag ook niet effectief, want zijn zin krijgt hij hier meestal niet door. Dus hoe kan hij op een ‘elegante’ manier zijn zin krijgen?
Maar goed, hoe ga je nu om met zo’n vuur spuwend Innerlijk Jongetje? Voorheen zette ik mijn Innerlijke Man in: “dat gaat dus niet gebeuren”, of “ga jij maar even afkoelen op de trap”, of “we gaan het zo doen of we gaan het niet doen”. Maar eigenlijk wist ik al wel dat dit niet de oplossing is, want het was niet dat daarmee de boosheid over was, de boosheid bleef vaak lang hangen of het ebde weg en kwam in no-time weer terug.
Door middel van, onder andere, de opleiding bij Janneke van Olphen en Arienne Klijn heb ik anders naar deze buien leren kijken. Hoe bedreigend is het voor een Jongetje om een grote, boze Man tegenover zich te hebben staan? Ik heb geleerd om mijn Innerlijke Vrouw ook in te zetten. Ik toon begrip voor hetgeen mijn Draakje Vurig wil. Daarnaast heb ik mijn Innerlijke Man vaak ook nog nodig, om de nodige (strenge) duidelijkheid te geven. Mijn fysieke man (de man waarmee ik getrouwd ben ) kan dit heel goed af met alleen zijn Innerlijke Vrouw: engelengeduld en hem lekker bij zich pakken. Dat vind ons HGSW-Draakje fijn en zijn Innerlijk Meisje komt hier helemaal tot rust.
Wat ook goed werkt, en wat ik ook het leukste vind en wat het beste bij mij past, is mijn Innerlijk Jongetje inzetten en (proberen) het boze gedrag om te zetten in een stoeipartijtje.
Toen ons mannetje een tijd terug verkondigde het hele huis kapot te slaan en mij ook, ben ik naar de keuken gelopen en heb rustig de deur achter me dicht laten vallen. Ik wist dat hij achter me aan zou komen. Dus… hij gooit de deur open… en daar stond ik… in ninja-houding! Kom maar op!! Hij kreeg meteen een lach op zijn gezicht en we hebben me toch gestoeid! Haha!
Een andere keer zag ik dat hij zo boos was dat hij wel iets kapot wilde maken of iemand wilde slaan. We hebben toen de oud-papier-krat erbij gepakt en zijn gaan scheuren! Heerlijk! Alles kapot maken! En daarna de veger erbij en alles weer in de bak, klaar!
Uiteraard zijn dit maar kleine voorbeelden en nee, het werkt echt niet altijd. Er sneuvelt hier ook nog steeds wel eens iets en soms komen we ook niet weg zonder een blauwe plek.
Maar even terug naar de ‘titel’ van deze blog. HG&SW nu ‘lastig’ maar later…
Zoals je net gelezen hebt, is het een uitdaging. Ook voor mij als ouder. Maar probeer dat driftige gedrag eens om te zetten in een kwaliteit. Als ik voor ons mannetje spreek zie ik grenzen aangeven, doorzettingsvermogen, zichzelf vastbijten in iets, niet opgeven, voor zichzelf (en anderen!) opkomen, zijn identiteit bewaken, dit ben IK. Stel je voor dat hij die kwaliteiten over 25 jaar nog steeds heeft, en dan nog beter kan uiten (dus op die elegante manier ), wat voor geweldige jonge man zou hij dan zijn!?! Super toch!
Dus… Die sterke wil wil je er echt niet uit halen, geloof mij. Maar een tandje minder en er makkelijker mee omgaan, zowel jij als je HGSW kind, ja, dat wil je wel! En daar kunnen wij je mee helpen!
Ik vind het bijvoorbeeld belangrijk dat een kind woorden heeft voor hoe hij zich voelt. Want boos is vaak niet het juiste woord, soms is dit irritatie of juist woede. Er is zoveel meer dan alleen de basis emoties. En ik vind het belangrijk dat een kind (en ouders) weet dat emoties er mogen zijn, er moeten zijn, want ze hebben een functie! Daarnaast gaat er altijd iets vooraf aan de emotie, en wat is dat dan en kun je dat al eerder aangeven. Alle prikkels die een kind binnen krijgt zorgen vaak voor een vol hoofd en vervolgens een ontploffing. Dus hoe ga je om met al die prikkels. En hoe krijg je op een elegante manier je zin, wat werkt wel (Tea Adema schrijft hier prachtige blogs over!). En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Herken je (iets) van je kind hierin? En zit je (net als elke ander ouder) regelmatig met je handen in het haar? Schroom dan niet om contact op te nemen.